Ο ΕΠΙΒΑΤΗΣ της ΑΙΓΙΝΑΣ, Ηλεκτρονικό τεύχος Νο. 5

Ηλεκτρονικό Τεύχος  Νο. 5

Σεπτέμβριος - Οκτώβριος 2013

Ο      Ε   Π   Ι   Β   Α   Τ   Η  Σ

                                                            της Α ί γ ι ν α ς

Ηλεκτρονικό τεύχος Νο. 5

Τα κυριότερα θέματα ανά σελίδα:

2.- Ένα Στερνό Αντίο στον Άρη Ταστάνη από την Κική

    - Εκκλησιαστικές Τελετές για την Επέτειο Ανακομιδής

     των Τιμίων Λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου.

    - Πολιτιστικές Εκδηλώσεις.

    - Ενδείξεις Ελπιδοφόρας Εκπαίδευσης.

3.- Τροχήλατο Φορείο για την Μεταφορά Τραυματία ή

     Ασθενούς, που δεν μπορεί να κινηθεί Αυτοδύναμα.

   - Ο Ξεπεσμός το Δημοτικού Συστήματος .

   - Το «Νεράιδα» των Αναμνήσεων.

4.- Οι «Νεράιδες» δεν πεθαίνουν ποτέ!

5.- Αλλαγή του Δημοτικού Συστήματος;

   - Πρόληψη Τροχαίων Ατυχημάτων.

   - «Ορνιθοκαυγάδες…….».

   - Ατιμωρησία για Άχρηστα Δημοτικά Έργα.

6.- Ο Άτυχος Ξιφίας.

   - Θλιβερές Συγκρίσεις.

7.- Η Ανοχή είναι Ενοχή. 

   - Φιλότιμες, αλλά Μάταιες Προσπάθειες……

   - «The Land of D€MOCRA$Y»

8.- Ακτοπλοϊκή Συγκοινωνία και Θαλάσσιες Μεταφορές της Αίγινας.

   - Περιμένοντας τον «Μεσσία»,  Δήμαρχο.

   - Ατυχής Πρωτοβουλία.

ο Επιβάτης της Αίγινας

 Ενημερωτική  Ηλεκτρονική Έκδοση του Συλλόγου Επιβατών Ακτοπλοϊκής Συγκοινωνίας Αίγινας -  Σ.Ε.Α.Σ.Α.

Σεπτέμβριος – Οκτώβριος  2013

2 ο Επιβάτης της Αίγινας – Πολιτιστικά-Κοινωνικά – Ανθρώπινα – Σεπτ.  –  Οκτώβ.  2013.

Ένα στερνό Αντίο στον Άρη Ταστάνη από την Κική

Όχι, δεν γλίστρησε με το καροτσάκι του  και δεν μπόρεσε να σηκωθεί.

Δεν έφυγε για να μοιράσει κομμάτια της καρδιάς του – τα ποιήματά του – τα ανεξάντλητα καλλιτεχνήματά του,

τα έργα του, σ’ όλους μας, σαν ένα κομμάτι ζεστό ψωμί, στο στόμα μας, και ξέχασε να γυρίσει.

Όχι! Χάθηκε, εντελώς, για πάντα, μεταφερόμενος μέσα στο ασθενοφόρο!

Έφυγε, πώς το λένε, μας άφησε μόνους, όπως τόσοι άλλοι, πριν απ’ αυτόν.                  

Κι ο Άρης,  αγαπούσε τη ζωή, ήθελε να ζήσει, παρά την αναπηρία του, πολλά χρόνια ακόμη, για να μας χαρίζει την αγάπη του, σαν τόσους άλλους, πριν απ’ αυτόν, και πολύ φοβάμαι, και μετά.

Καλό σου ταξίδι, Άρη! Και χαιρετισμούς στους άλλους, αν τους βρεις.                Α.Σ.           
 

                                    Εκκλησιαστικές Τελετές για την Επέτειο

Ανακομιδής των Τιμίων Λειψάνων του Αγίου Νεκταρίου

Με λαμπρότητα και θρησκευτική κατάνυξη εορτάσαμε οι Αιγινήτες και πλήθος χριστιανών από όλο τον κόσμο τις τελετές για την επέτειο ανακομιδής των τιμίων λειψάνων του πολιούχου της Αίγινας, Αγίου Νεκταρίου. Οι τελετές περιλάμβαναν την παραμονή το βράδυ, Δευτέρα 2-9-2013: Μικρόν Εσπερινό, που τελέσθηκε  στην Ιερά Μονή της Αγίας Τριάδας, Μέγα Εσπερινό και στην  συνέχεια ολονύκτια Ιερά αγρυπνία, που τελέσθηκαν στον περίλαμπρο Ναό του Αγίου. Ανήμερα της επετείου, Τρίτη 3-9-2013: Όρθρο, Καταβασίες και Αρχιερατική Θ. Λειτουργία και τέλος Πανηγυρική Δοξολογία και Λιτάνευση των τιμίων Λειψάνων γύρω από τον Ιερό Ναό του Αγίου. Οι τελετές έκλεισαν με δεξίωση στο αρχονταρίκι της Ιεράς Μονής, όπου προσφέρθηκε καφές και πρωινό στους προσκαλεσμένους και πολλούς από το εκκλησίασμα.

Σημειώνεται ότι οι Αιγινήτες ναυτικοί, μετά την ανακήρυξη του Αγίου Νεκταρίου απέκτησαν και άλλον προστάτη, εκτός από τον Άγιο Νικόλα και τον επικαλούνται στις δύσκολες στιγμές τους στα πέλαγα και τους ωκεανούς. Όταν βρίσκονται στην στεριά, τον τιμούν με πίστη πάντα στην γιορτή Του και σε κάθε ευκαιρία που βρίσκονται στο νησί. 

Πολιτιστικές Εκδηλώσεις

-Κυριακή 25-8-2013: Στην αυλή του Γυμνασίου Κυψέλης είχαμε την χαρά να παρακολουθήσουμε για δεύτερη φορά τον καλό ηθοποιό, κ. Β. Βασιλάκη, ο οποίος παρουσίασε, το μονόπρακτο «Ασκητική» του Νίκου Καζαντζάκη. Θαυμάσαμε τον ηθοποιό να απαγγέλλει τον μονόλογο – εξομολόγηση του συγγραφέα, σε εξαίρετα ελληνικά, χωρίς διακοπή και με συνεχείς μεταλλαγές της φωνής του. Για το εν λόγω έργο του συγγραφέα έχουν γραφεί πολλά από ειδικούς του είδους. Εμείς ως αναγνώστες του βιβλίου εκφράζουμε τον θαυμασμό μας για τον συγγραφέα και τα συγχαρητήριά  μας για τον ηθοποιό, που μας χάρισε μιάμιση  ώρα, περίπου, χάρμα ακοής.

Σάββατο 7/9/2013: Στην αυλή του Δημοτικού Σχολείου, ο «Μορφωτικός – Πολιτιστικός Σύλλογος Κυψέλης»  παρουσίασε, όπως κάθε χρόνο το έθιμο του Λειδινού. Το πρόγραμμα ήταν πλουσιότατο και περιλάμβανε, κυρίως χορευτικά.  Ωστόσο, υπήρξαν και αρκετές αλλαγές στα δρώμενα, οι οποίες ευχαρίστησαν και διασκέδασαν το πολυπληθές ακροατήριο. Προς  τιμή των μελών του Δ.Σ του Συλλόγου η παρουσίαση του εθίμου γίνεται καλύτερη χρόνο με τον χρόνο. Εκτός των άλλων αξίζουν   και ιδιαίτερα συγχαρητήρια, γιατί διατηρούν ζωντανή την λαογραφία του νησιού.   

Την Παρασκευή 13-9-2013, με πρωτοβουλία του «Συλλόγου Ενεργών Πολιτών» πραγματοποιήθηκε στον προαύλιο χώρο της Μητρόπολης και απέναντι από το Εϋνάρδιο μια ενδιαφέρουσα «πολιτιστική εσπερίδα» με θέμα: «Jean Gabriel Eynard και Ιωάννης Καποδίστριας, μια καθοριστική Σχέση». Την σχέση αυτή ανέπτυξε συνοπτικά και με σαφήνεια η ιστορικός, κ. Michelle Bouvier – Bron. Ο κ. Ανδρ. Κούκος, νομικός, καθηγητής της Σχολής Εθνικής Άμυνας και πρόεδρος της «Εταιρίας Μελέτης Έργου του Ιωάννη Καποδίστρια» έκανε εισήγηση με θέμα, «Η Εκπαιδευτική Πολιτική του Ιωάννη Καποδίστρια, ένα σύγχρονο μοντέλο για την Παιδεία». Ήταν πράγματι καταπληκτικός και περιέγραψε με πάθος τον ευφυή σχεδιασμό του κυβερνήτη Ιωάννη Καποδίστρια για την παιδεία. Η έκπληξη της εκδήλωσης και ελπίδα για την Αίγινα ήταν ο νεαρός, κ. Ιωάννης Δέδες, αρχιτέκτονας, εικαστικός, ο οποίος έκανε εισήγηση με θέμα «Το Εϋνάρδιο, πρώτο Δημόσιο Σχολικό Κτίριο της Νεότερης Ελλάδας». Ο κ. Αλέξης Κράους έκλεισε τον κύκλο εισηγήσεων της εσπερίδας με θέμα «Ι.Γ. Εϋνάρδος και Εθνική Τράπεζα». Ενδιαφέρουσα η ολιγόλεπτη, αλλά πλήρως ενημερωτική, παρέμβαση του π. Μανώλη Γιαννούλη. Ο καθηγητής, κ. Γεώργιος Μπήτρος διεύθυνε με επιτυχία την εκδήλωση, η οποία τελείωσε με απονομή τιμητικών διπλωμάτων από τον Δήμαρχο, κ. Θ. Σακκιώτη στους επίσημους προσκεκλημένους και ομιλητές.

Ενδείξεις Ελπιδοφόρας Εκπαίδευσης

Η εκδήλωση που οργανώθηκε στην αυλή του Λαογραφικού Μουσείου Αίγινας την Δευτέρα 16 Σεπτεμβρίου 2013 από την «Ομάδα Περιβαλλοντικής Εκπαίδευσης» του Β’ Γυμνασίου Κυψέλης έδωσε την ευκαιρία στους γονείς των μαθητών και την κοινωνία της Αίγινας να ελπίζουν ότι η εκπαίδευση των παιδιών τους βρίσκεται σε «καλά χέρια». Το πρόγραμμα περιλάμβανε τις εμπειρίες των μαθητών από την επίσκεψή τους στα κάστρα και στους πύργους της Αίγινας και άλλων πόλεων της Ελλάδας, με θέμα, «Το κάστρο και οι πύργοι της Αίγινας». Παρουσιάστηκε από τους ίδιους.

Το ενδιαφέρον είναι ότι η εν λόγω ομάδα, στο δεύτερο μέρος της εκδήλωσης, συνδύασε την μάθηση των μαθητών με την διασκέδαση των ίδιων και των θεατών, παρουσιάζοντας την θεατρική παράσταση με τον τίτλο «Από την πόλη έρχομαι και στην κορφή η Κανέλλα» ή «Η ωραία του κάστρου». Η παράσταση παρουσιάστηκε από τους μαθητές του εν λόγω Γυμνασίου, στους οποίους δόθηκε η ευκαιρία να αναδείξουν και τις υποκριτικές τους ικανότητες. Η εκδήλωση στέφθηκε με επιτυχία, για την οποία συγχαίρουμε όλους τους συντελεστές της, καθηγητές και μαθητές.   

Ο Επιβάτης της Αίγινας – http//epivatisaiginas.blogspot.gr/

Ιδιοκτήτης:  ΣΕΑΣΑ – http://seasaigina.blogspot.gr/ - Κυψέλης & Χλόης - Αίγινα 18010, Τηλ/Φαξ Eπικοινωνίας 22970–22.570, - ΑΦΜ  099.119.939. Εκδότης:  Μουτσάτσος Π., Φαντάδο-Αίγινα 180 10.  Διευθυντής: Χατζηπέρης Φίλιππος, Κυψέλης και Χλόης–Αίγινα 180 10.   email: fxperis@otenet.grς:  Εξουσιοδοτημένη Συντακτική Επιτροπή: Χατζηπέρης Φ., Μουτσάτσος Π., Γαλάρης Στ.

3   ο Επιβάτης της Αίγινας   -   Απόψεις   -  Κριτικές  -  Προτάσεις – Σεπτ. – Οκτώβ.   2013

Η άποψη του Σ.Ε.ΑΣ.Α.

Φιλίππου Χατζηπέρη

Τροχήλατο Φορείο για την Μεταφορά Τραυματία

Ή Ασθενούς που δεν μπορεί να κινηθεί Αυτοδύναμα

Προ καιρού ένα μέλος μας είχε την ατυχία να τραυματιστεί βαριά με το μηχανάκι του με συνέπεια να μη μπορεί να κινηθεί αυτοδύναμα. Θέλοντας να επιστρέψει στην Αίγινα από το Τζάνειο Νοσοκομείο ταλαιπωρήθηκε και αναγκάσθηκε να επιστρέψει στο νοσοκομείο, διότι το Ε/Β-Ο/Γ πλοίο με το οποίο επρόκειτο να ταξιδέψει δεν διέθετε τροχήλατο φορείο, για να τον παραλάβει από το ασθενοφόρο όχημα του νοσοκομείου. Τελικά αναγκάσθηκε να τηλεφωνήσει στο Κέντρο Υγείας Αίγινας να στείλει το δικό με το πλοίο της  Γραμμής, για να τον παραλάβει.

Το γεγονός αναφέρθηκε στο ΥΕΝΑ,, αλλά η αρμόδια Υπηρεσία μας πληροφόρησε ότι το πλοίο δεν όφειλε να φέρει τροχήλατο φορείο, αλλά μόνο το παραδοσιακό φορείο. Προφανώς, δεν είχε υπόψη της ότι έχει εκδοθεί από την ΕΕ «ο Κανονισμός υπ’ αριθ. 1177/2010 του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και του Συμβουλίου της 24^ης Νοεμβρίου 2010». Ο εν λόγω Κανονισμός προβλέπει στο άρθρο 1 και 7 ότι «έχουν δικαίωμα μεταφοράς με τα πλοία της ακτοπλοΐας και τα άτομα με αναπηρία και με μειωμένη κινητικότητα». Το μέλος μας έπρεπε να μεταφερθεί μόνο με τροχήλατο φορείο.

Πληροφορούμε τα μέλη μας ότι εστάλη σχετικό έγγραφο στο ΥΕΝΑ, με το οποίο ζητούμε να συμπεριληφθεί και τροχήλατο φορείο στον ισχύοντα Κανονισμό, σύμφωνα με τον παραπάνω Κανονισμό της Ε.Ε. Δεδομένου ότι ο εν λόγω Κανονισμός ισχύει από τις 18 Δεκεμβρίου 2012, είναι προφανές ότι θα έπρεπε να ισχύει και στα πλοία της Γραμμής μας. Ελπίζουμε ότι, μετά την υποβολή του εγγράφου μας, θα εφοδιασθούν με το εν λόγω φορείο, διότι κρίνουμε ότι, δυστυχώς, είναι τελείως απαραίτητο λόγω των πολλών τροχαίων ατυχημάτων που συμβαίνουν στο νησί μας. 
   

Ο Ξεπεσμός του Δημοτικού Συστήματος

Διαβάσαμε το Δελτίο τύπου του «Δημοτικού Λιμενικού Ταμείου Αίγινας – ΔΛΤΑ», σύμφωνα με το οποίο το εν λόγω Νομικό Πρόσωπο Δημοσίου Δικαίου δεν λειτουργεί λόγω έλλειψης προσωπικού, με τις αυτονόητες συνέπειες εις βάρος του Δημόσιου συμφέροντος. Συμμεριζόμαστε την ψυχολογική κατάσταση, που διέρχονται ο πρόεδρος του Ταμείου και ο Δήμαρχος, υπό την εποπτεία του οποίου λειτουργεί. Κανένας πολίτης δεν φανταζόταν ότι θα έφτανε το ελληνικό κράτος σε τέτοια κατάντια, λόγω αδιαφορίας ή και ανικανότητας του πολιτικού - κομματικού συστήματος.

Το εν λόγω σύστημα, όπως είναι γνωστό στον ελληνικό λαό, ο οποίος πληρώνει τις συνέπειες, έχει στερήσει από την Τοπική Αυτοδιοίκηση το δικαίωμα της ανεξαρτησία της, όπως προβλέπεται από το Σύνταγμα. Ειδικά, τελευταία, μετά την κατάργηση του «Καποδίστρια» και την εφαρμογή του «Καλλικράτη» η κατάσταση έχει γίνει ανυπόφορη. Είναι προφανές, γεγονός που το βλέπουμε καθημερινά, ότι ο ξεπεσμός του Δημοτικού Συστήματος βρίσκεται σε εξέλιξη και είναι άγνωστο μέχρι πού θα φτάσει. Απορούμε, γιατί ο κ. Δήμαρχος δεν έχει κηρύξει τον Δήμο σε κατάσταση ανάγκης!           

Επομένως, είναι εύλογα τα παράπονα των πολιτών για την συσσώρευση των σκουπιδιών, την έλλειψη ή κακή ποιότητα του νερού και την γενική δυσλειτουργία των Υπηρεσιών του Δήμου. Πρέπει, όμως, να καταλάβουν ότι οι παρόντες λειτουργοί του Συστήματος δεν μπορούν να κάνουν τίποτα, για να βελτιώσουν την κατάσταση. Διότι είναι ανεπαρκείς και εγκαταλειμμένοι από το Σύστημα. Ενδεχομένως να μην φταίνε απόλυτα οι ίδιοι, αλλά και κάποιοι προκάτοχοί τους, που δεν τιμωρήθηκαν για την αχρηστία σχετικών έργων υποδομής, που έγιναν κατά την διάρκεια της θητείας τους.

Το «Νεράιδα» των Αναμνήσεων  

Το σημερινό «Νεράιδα», ex Laurana, ετών 74, μετασκευάστηκε σε πλωτό μουσείο, ικανοποιώντας την επιθυμία του καραβοκύρη του. Επισκέφτηκε την Αίγινα από τις 26-29 Σεπτεμβρίου, για να θυμούνται οι παλιοί και να γνωρίζουν οι νέοι ότι το «Νεράιδα» υπήρξε η αρχή της δόξας της Ελληνικής Ακτοπλοΐας στην Γραμμή του Αργοσαρωνικού. Στο πρόσωπο του αείμνηστου καπτά Γιάννη Λάτση και πολλών άλλων τολμηρών Ελλήνων εφοπλιστών το «Νεράιδα» ήταν η  αρχή του θαύματος της Ελληνικής Εμπορικής Ναυτιλίας.

Όμως, η ψυχή αυτού του θαύματος υπήρξε ο Έλληνας ναυτικός, αυτός ο αειναύτης και "αει-εραστής" της θάλασσας. Το σύμβολο της ναυτοσύνης και της ναυτικής παράδοσης της Ελλάδας, αλλά προδομένος και ξεχασμένος σήμερα. Τον έδιωξαν πρόωρα από την θάλασσα και τον πέταξαν στην στεριά σαν στυμμένη λεμονόκουπα, με κουτσουρεμένη σύνταξη, χωρίς ιατροφαρμακευτική περίθαλψη και χωρίς να ξέρει τι  χειρότερο θα του συμβεί ακόμη. Δυστυχώς, η Εμπορική Ναυτιλία αφελληνίστηκε και όπως φαίνεται θα εκλείψει και το ναυτικό επάγγελμα και μαζί του η Ναυτική Ελλάδα; 



4 ο Επιβάτης της Αίγινας- Απόψεις  -  Κριτικές  -  Προτάσεις –  Σεπτ.– Οκτώβριος   2013

Οι «Νεράιδες» δεν πεθαίνουν ποτέ! 

Οι νεράιδες, οι  όμορφες νύφες της Λαογραφίας μας παραμένουν αθάνατες στη συνείδηση του ελληνικού λαού, αντιπροσωπεύοντας το όμορφο, αλλά απραγματοποίητο για πολλούς όνειρο! Όμως, η δική μας «Νεράιδα» της θάλασσας, το καλορίζικο βαπόρι του Αργοσαρωνικού και αθάνατη θα μείνει και το  όνειρο του καραβοκύρη της, του αείμνηστου καπτα Γιάννη Λάτση, πραγματοποίησε! Διότι, σύμφωνα με τον μύθο, ο καπτα Γιάννης «κατόρθωσε να την υποτάξει και να του μείνει πιστή σ’ όλη του τη ζωή». Και εκείνος, έφυγε από τη ζωή, αλλά εκείνη θα παραμείνει, για να μας τον θυμίζει ως σύμβολο της Εμπορικής μας Ναυτιλίας! Χάρη στην επιθυμία του, ο γιος του Σπύρος την φόρτωσε  στις 10 Σεπτεμβρίου 2007 στο φορτηγό μεταφοράς βαρέων αντικειμένων «Μαρία» με προορισμό το ναυπηγείο του Sibenik της Κροατίας, βόρεια του Split, (όπως μας πληροφορεί το περιοδικό «Εφοπλιστής»), για να την ανακατασκευάσει  σε θαλαμηγό.

Θα διατηρήσει το αρχικό της όνομα και μ’ αυτό θα «οργώνει» τις θάλασσες του Αργοσαρωνικού, ξυπνώντας χιλιάδες αναμνήσεις σε ανθρώπους, που ταξίδεψαν μαζί της, έκαναν όνειρα στα καταστρώματά της και τα σαλόνια της ή την αγνάντευαν, σαν παιδιά, όπως εμείς, από τότε που πρωτοήλθε στη Γραμμή, όντας στον Άγιο Νικόλα τον Θαλασσινό, να ξεπροβάλει από τον κάβο της Κολώνας της Αίγινας, ή τον Καβαλάρη των Μεθάνων.  Η «Νεράιδα» των ονείρων μας είχε καλό καραβοκύρη, με ναυτική συνείδηση, που κατόρθωσε να «κυριαρχήσει» στις θάλασσες και στον κόσμο ολόκληρο! Μετά από 32 χρόνια παροπλισμού στα ναυπηγεία της εταιρίας θα ξαναβγεί στα πέλαγα, για να ρωτά τους ναυτικούς «αν ζει ο βασιλιά Αλέξανδρος», ο δικός της βασιλιάς! Όπως φαίνεται, οι απόγονοι του  καραβοκύρη της πραγματοποίησαν την επιθυμία του να γίνει «αθάνατη» η νεράιδα του. Αλλά και χιλιάδων επιβατών, που ευτύχησαν να δουν να πραγματοποιείται η ευχή που έκαναν, όταν μετρούσαν τ’ άστρα, ταξιδεύοντας μια νύχτα στα ήρεμα νερά του Αργοσαρωνικού.

Όπως οι άνθρωποι έτσι και τα βαπόρια γεννιούνται με το ριζικό τους…… Η «Νεράιδα» είχε καλό ριζικό, που δεν το φανταζόταν, όταν, το 1939, πολιτογραφήθηκε με το όνομα «Laurana» στο ναυπηγείο «Cantiere Navale del Quarmaro», κοντά στο λιμάνι της Rijeka. Ο καπτα Γιάννης το αγόρασε το 1949 και την επόμενη χρονιά άρχισε δρομολόγια στη Γραμμή μας με πρώτο λιμάνι την Αίγινα και τελευταίο, ενίοτε, το Λεωνίδιο. Με την ταχύτητα των 17 μιλίων και τις προδιαγραφές μιας πολυτελούς θαλαμηγού, το Ε/Γ «Νεράιδα» άρχισε μια νέα εποχή στην Ελληνική Ακτοπλοΐα. Δυστυχώς, δεν αποδειχτήκαμε ικανοί να προβλέψουμε το μέλλον της και να ικανοποιήσουμε τις απαιτήσεις αυτού του βαποριού (του προπομπού των σημερινών) για ένα καλό και μεγάλο λιμάνι! Η «Νεράιδα» απεβίβαζε τους επιβάτες  της Αίγινας σε βάρκες, για να αποβιβαστούν στο παλιό λιμάνι τη ς. Ωστόσο, ο τότε καπετάνιος του (βοηθώντας, προφανώς, και η εκβάθυνση του λιμανιού) τόλμησε και πρυμνοδέτησε στην παλιά προβλήτα, όπως βλέπουμε στην φωτογραφία του αρχείου «Παπόρη». Στην πλώρη του φαίνεται και το «ηρώον», στην παλιά του θέση στο «Και». Το 1967, κτίστηκε το «Νέο Λιμάνι», αλλά, δυστυχώς, ακόμη παραμένει μισό και ταλαιπωρεί, ενίοτε, βαπόρια και επιβάτες, λόγω «αντιμάμαλου» στα μυαλά των αρμοδίων.

Ωστόσο, η «Νεράιδα» συνέχισε να ταξιδεύει, έγινε το ίνδαλμα γενεών, γνώρισε κόσμο και κοσμάκη, αστέρες και αστεράκια, πλούσιους και φτωχούς, αλλά και πληρώματα, που την αγαπούσαν και την πρόσεχαν, της έλεγαν τους καημούς τους και αφουγκράζονταν τους δικούς της. Περισσότερο απ’ όλους την αγαπούσαν ο καπετάνιος και ο πρώτος Μηχανικός της, που τους υποδεχόταν μέχρι τα βαθιά γεράματά τους και έμεινε όρθια μέχρι τα τελευταία τους, για να τους κατευοδώσει στο μεγάλο τους ταξίδι, χωρίς αυτήν. Άλλη επιθυμία του καραβοκύρη τους ήταν να μισθοτροφοδοτούνται μέχρι ν’ απολυθούν, μια και καλή, από το βαπόρι, αποδεικνύοντας για άλλη μια φορά ότι εκτιμούσε και σεβόταν τους δουλευτές του!

                            

Σημείωση:

Το παραπάνω κείμενο αναδημοσιεύεται ατόφυο, όπως γράφτηκε στο τεύχος Νο. 36 του «Επιβάτη της Αίγινας», Οκτωβρίου – Νοεμβρίου 2007, εκτός κάποιων διορθώσεων και της φωτογραφίας, που δείχνει το «Νεράιδα» να πρυμνοδετεί στην παλιά προβλήτα κατάφορτο με επιβάτες.

Αυτή η φωτογραφία θα μας θυμίζει την δόξα της Γραμμής του Αργοσαρωνικού από την δεκαετία του ’50 μέχρι πρόσφατα και την μιζέρια που υπάρχει σήμερα. Η επάνοδος του βαποριού στα παλιά του γνώριμα λιμάνια, ως πλωτό μουσείο, θα θυμίζει στις επόμενες γενιές την διαδρομή την ναυτιλιακής επιχείρησης του Ομίλου Λάτση.

Επίσης, θα επαληθεύει την έννοια του τίτλου του παραπάνω κειμένου, όσο υπάρχουν ναυτικοί , βαπόρια και τολμηροί και ευσυνείδητοι καραβοκύρηδες, όπως ο καπτα Γιάννης ο Λάτσης.

Θα αποδεικνύουν, επίσης,  πόσο μεγάλο είναι «το της θαλάσσης κράτος» της Ελλάδας και πόσο μικροί αποδείχτηκαν οι πολιτικοί διαχειριστές του.

                                                                                                                                                                 Φ.Χ.

5 ο Επιβάτης της Αίγινας - Απόψεις - Κριτικές – Προτάσεις – Σεπτ.  – Οκτώβριος 2013 ________________________________________________________________________

Η άποψη του Σ.Π.Α.

                Φιλίππου Ν. Χατζηπέρη

Αλλαγή του Δημοτικού Συστήματος;

Η πρόθεση της Κυβέρνησης, όπως εκφράστηκε με τις δηλώσεις του κ. Υπουργού Εσωτερικών, ν’ αλλάξει το σύστημα εκλογής των Δημάρχων και των Δημοτικών Συμβούλων αποδεικνύει, μετά από 23 χρόνια, ότι οι απόψεις του Σ.Π.Α. για την αλλαγή του Δημοτικού Συστήματος είναι σωστές και αναγκαίες για την πατρίδα μας την Αίγινα. Σύμφωνα μ’ αυτές, «οι ίδιοι οι πολίτες, αξιοκρατικά και πέραν από κόμματα, οφείλουν να συγκροτήσουν Δημοτικό Συνδυασμό, για να διεκδικήσουν την διοίκηση και διαχείριση του Δήμου, στο πλαίσιο της Δημοκρατίας και Αξιοκρατίας».

Ωστόσο, η διαφορά της Κυβερνητικής πρόθεσης και του Σ.Π.Α.. είναι ότι η πρώτη είναι ανειλικρινής και σκόπιμη για την διάσωση του κομματικού – πολιτικού συστήματος, ενώ του Σ.Π.Α. είναι ειλικρινής, άδολη και εμφορείται αποκλειστικά  και μόνο από την αγάπη των πολιτών για την πατρίδα τους και την απόφασή τους να προστατέψουν το δημόσιο συμφέρον της κοινωνίας της. Όμως, η «καταιγίδα» της μεταπολίτευσης, μαζί με την παγκοσμιοποίηση,  εκτός των άλλων σάρωσε και την έννοια της φιλοπατρίας και κατέστησε επαγγελματική σταδιοδρομία την αρνησιπατρία.

Η αναξιοκρατία που έχει επιβληθεί και στους Δήμους από το κομματικό σύστημα έχει γίνει ολοκληρωτισμός, που έχει εκμαυλίσει την κοινωνία των πολιτών, οι οποίοι εξακολουθούν να παραμένουν απαθείς στα τεχνάσματά του. Με το τελευταίο τέχνασμα προσπαθεί να ρίξει στάχτη στα μάτια των πολιτών. Οφείλουμε, λοιπόν, να είμαστε προσεκτικοί, για να μη εξαπατηθούμε πάλι. Το σύστημα μηχανεύεται διάφορα τεχνάσματα από την σύσταση του ελληνικού κράτους, μέχρι των ημερών μας. Γι’ αυτό οφείλουμε να κάνουμε την υπέρβασή μας, ώστε να υλοποιηθεί σωστά αυτή η πρόταση.

Πρόληψη Τροχαίων Ατυχημάτων

Αξιέπαινη η πρωτοβουλία των κ. κ. Δημάρχου και Α. Πολυδώρου να συσταθεί «Ομάδα Υγείας» για την αντιμετώπιση επειγόντων ιατρικών περιστατικών. Ωστόσο, η προσπάθεια αυτή είναι προβλέψιμη, αλλά άσχετη με την πρόληψη των τροχαίων ατυχημάτων, τα οποία στις περισσότερες περιπτώσεις είναι θανατηφόρα, όπως το πρόσφατο, στην αμαρτωλή λεωφόρο Κυψέλης, το οποίο κατέληξε στον, σχεδόν, ακαριαίο θάνατο μιας 21χρονης κοπέλας. Ο δρόμος  έχει χαρακτηριστεί «νεκροταφείο» από τα πολλά καντήλια, που αντιπροσωπεύουν αντίστοιχους θανάτους νέων παιδιών.

Σε ό,τι αφορά τα θέματα υγείας των επειγόντων περιστατικών, που προκαλούνται από τα τροχαία ατυχήματα, κατά την άποψή μας, επιβάλλεται να επικεντρώσουν οι αρμόδιοι την προσοχή τους στην πρόληψη των ατυχημάτων και όχι στις συνέπειές τους. Οι συνέπειες αντιμετωπίζονται έτσι ή αλλιώς. Επομένως, περισσότερο αρμόδια είναι η αστυνομία, η οποία πρέπει να κληθεί να προτείνει λύσεις για την αντιμετώπιση της αποτελεσματικής αστυνόμευσης των δρόμων και, ειδικά, την συγκεκριμένη λεωφόρο Κυψέλης, στην οποία η κυκλοφορία έχει αυξηθεί κατακόρυφα τελευταία.  

Δεν είμαστε ειδικοί, αλλά, κατά την κοινή λογική, θα μπορούσαν να υιοθετηθούν διάφορα πρακτικά μέτρα, όπως, για παράδειγμα, στο σταυροδρόμι των δρόμων Κυψέλης - Αιακού, στις Πολλές Ελιές να μπει ένα σήμα ορίου ταχύτητας. Το κυριότερο, όμως, είναι αστυνόμευση της τήρησης κάθε μέτρου που υιοθετείται από την Αστυνομία και η επιβολή αυστηρών προστίμων στους παραβάτες. Η αιτία των τροχαίων ατυχημάτων είναι, συνήθως,  η υπερβολική ταχύτητα.  Εκτός αυτής, επιτείνουν την επικινδυνότητα του δρόμου η στενότητά του, οι πολλές στροφές, η έλλειψη ορατότητας κ.α.

«Ορνιθοκαυγάδες………….»

Μόλις νομίσαμε ότι έχουμε λύσει όλα τα σοβαρά μας προβλήματα, του νερού, των σκουπιδιών, της αποχέτευσης, του βιολογικού καθαρισμού και άλλων δευτερευόντων, είπαμε να ανακατευτούμε και με τα …… πίτουρα, έχοντας λάβει σοβαρά υπόψη μας την γνωστή παροιμία, που λέει ότι «όποιος ανακατεύεται με τα πίτουρα των τρώνε οι κότες». Για να αποφύγουν οι αρμόδιοί μας αυτό το ενδεχόμενο, μετέφεραν τον χώρο συζήτησης περί οικόσιτων, από την αίθουσα του Δημοτικού Συμβουλίου Αίγινας στο Γραφείου του Αντιπεριφερειάρχη, κ. Δημήτρη Κατσικάρη.

Ευτυχώς, επικράτησε η «λογική του σεβασμού της υπάρχουσας κατάστασης», όπως μας πληροφορεί ο τοπικός ηλεκτρονικός τύπος και δεν σημειώθηκε….. κανένα ατύχημα. Προφανώς, οι αρμόδιοι είχαν φροντίσει να είναι οι κότες χορτάτες κατά την διάρκεια συζήτησης του θέματος στην συνεδρίαση του Δημοτικού Συμβουλίου και στην συζήτηση, για το ίδιο θέμα, των Δημάρχων και παραγόντων των Δήμων του Αργοσαρωνικού στο Γραφείο του κ. Αντιπεριφερειάρχη. Συμφωνήθηκε ομόφωνα η αλλαγή νομοθεσίας, για να πιστέψουν, τελικά, οι αρμόδιοι ότι δεν είναι …κότες.       

Διότι, απ’ ό,τι πληροφορηθήκαμε δεν υπάρχει κανένας συγκεκριμένος επίσημος νόμος του κράτους, που να απαγορεύει τα οικόσιτα. Τα πιο επίσημα έγγραφα, που υπάρχουν είναι διάφοροι εγκύκλιοι που έχουν εκδοθεί, κατά καιρούς, από τις κατά τόπους τέως Νομαρχίες και σημερινές Περιφέρειες ή Αντιπεριφέρειες. Πολύ σωστά επικράτησε η λογική στο Γραφείο του κ. Αντιπεριφερειάρχη και άφησαν ήσυχες «τις κότες στα κοτέτσια τους». Ας φροντίσουν οι κ.κ. αρμόδιοι να διαχειριστούν σωστά τα απορρίμματά τους και τότε θα γίνουν από μόνοι τους οι Δήμοι τουριστικοί! 

      

Ατιμωρησία για Άχρηστα Δημοτικά Έργα

Η έλλειψη ικανού και σύγχρονου δικτύου ύδρευσης και αποχέτευσης, εν μέρει ή και ολική, αλλά και η αχρηστία τμημάτων τους, έχει στοιχίσει στον Δήμο Αίγινας αμύθητα χρηματικά ποσά, αλλά και την υποβάθμισή του εδώ και δεκαετίες. Αναφερόμαστε συγκεκριμένα στο τμήμα του Δημοτικού Δικτύου  Ύδρευσης της οδού Καβουρόπετρας και στο τμήμα του δικτύου αποχέτευσης, που έχει κατασκευαστεί μέχρι τον Μαραθώνα, αλλά είναι άχρηστο. Παρόλο ότι τα έργα αυτά είναι καινούργια, η πλημμελής κατασκευή τους προκαλεί άπειρες ζημιές στο πρώτο, ενώ το δεύτερο είναι άχρηστο.

Εάν υπολογίσει κανείς  τις ζημιές του πρώτου σε απώλεια νερού, υλικά, εργατοώρες κ.ά., τα χρήματα θα έφταναν να αντικατασταθεί το εν λόγω δίκτυο, αλλά και μέρος ολοκλήρου του Δημοτικού Δικτύου Αίγινας. Όσον αφορά το δεύτερο, λόγω της αχρηστίας του, δεν μπορεί να εξυπηρετήσει καθόλου την αποχέτευση και τον Βιολογικό Καθαρισμό της παραλιμάνιας περιοχής ή και ολοκλήρου της Κοινότητας Αίγινας. Διότι οι μελέτες που έγιναν για την αποχέτευση και τον Βιολογικό Καθαρισμό προ εικοσαετίας, σήμερα, προφανώς, θα χρειάζονταν επικαιροποίηση ή και καθολική αλλαγή.

Όμως, το τραγικό είναι ότι οι υπεύθυνοι (που ασφαλώς υπάρχουν) παραμένουν ατιμώρητοι. Διότι, αυτή η κατάσταση μας φαίνεται φυσιολογική και αποδεχόμαστε να την πληρώνουμε αδιαμαρτύρητα. Κατά την άποψή μας αυτό οφείλεται στην «παιδεία», με την οποία το κομματικό σύστημα μας έχει εκμαυλίσει και πλύνει τον εγκέφαλό μας. Η γιατρειά είναι δύσκολη, γιατί η αρρώστια μας έχει γίνει χρόνια. Δεν αποκλείεται όμως να μπορέσουμε να την γιατρέψουμε, εάν κατορθώσουμε να αποκτήσουμε πολιτική βούληση, για να κάνουμε την υπέρβασή μας……..

 6 ο Επιβάτης της Αίγινας, Άρθρα–Κριτικές–Προτάσεις–Σχόλια, Σεπτ. –  Οκτώβ.  2013    

Ο Άτυχος Ξιφίας

Ένα πρωινό του Μάη του 1947 ξεκινήσαμε από τον φάρο με τα κουπιά, γιατί ήταν μπουνάτσα, με προορισμό το μπουγάζι μεταξύ Μετώπης και Αγκιστρίου. Η επιλογή αυτού του τόπου είχε γίνει από την προηγούμενη μέρα, γιατί είχα εντοπίσει με το γυαλί στον βυθό του μπουγαζιού πολλά «χωσίματα» από λύχνους.  Όμως, δεν μπορούσαμε να ψαρέψουμε, γιατί είχε φρεσκάρει η μπουκαδούρα. Εντωμεταξύ είχαμε ψηλώσει αρκετά, όπως συνηθίζαμε, όταν φυσούσε φρέσκια μπουκαδούρα, για να κάνουμε το πανί και ν’ αρμενίζουμε στα γεμάτα, επιδιώκοντας μεγαλύτερη ταχύτητα.

Κωπηλατώντας με το αριστερό κουπί εγώ και με το δεξί ο πατέρας μου, πλησιάσαμε στην «πλακοφυκιάδα», ανατολικά – νοτιοανατολικά της Μετώπης. Μπροστά μας και λίγο δεξιά ήταν το βόρειο ρηχό της Μετώπης και πιο κάτω αριστερά ο «Μπάρος». Ο μπάρος είναι άμμο-ύφαλος, καλυμμένος με ρίζες φυκιών, ξυρισμένων από τα κύματα λόγω του μικρού βάθους (bar = αμμόχωση). Βρίσκεται μπροστά στον ΑΝΑ κάβο της Μετώπης σε βάθος 0,5μ, περίπου και σε απόσταση, περίπου 40-50μ. από την στεριά. Θέλει προσοχή, όταν περνάς κοντά με την βάρκα, γιατί μπορεί να κάτσεις. 

Όντας σε απόσταση 200 μέτρων, περίπου, από τον «Μπάρο», βλέπω έναν ξιφία, που σαλτάριζε και βουτούσε με μανία, κυνηγώντας, προφανώς, κάποιο κοπάδι με ζαργάνες. Ξαφνικά, χάθηκε κάτω από την επιφάνεια της θάλασσας, όπως είχε ξεπεταχτεί. Εμείς εξακολουθήσαμε να κωπηλατούμε με πορεία τέτοια, ώστε να περάσουμε με ασφάλεια αριστερά από τον Μπάρο. Μόλις φτάσαμε κοντά του, είδα κάτι ασυνήθιστο στην επιφάνεια του, αλλά δεν μπορούσα να διακρίνω καλά, γιατί κάποιο αεράκι, που φυσούσε, έσπαγε την γυαλάδα της θάλασσας. 

Αφήνω το κουπί και λέω του πατέρα μου, «σία κοντά». Σαλτάρω στην πλώρη, βγάζω το γυαλί από το κοστάκι, το βάζω στο νερό και έμεινα άναυδος! Ο άτυχος ξιφίας ήταν σφηνωμένος ανάμεσα στις ρίζες των φυκιών του Μπάρου. Αμέσως, παίρνω την κατσάρα και τον καρφώνω στο κεφάλι. Το ψάρι δεν  πρόβαλε καμιά αντίσταση, Ήταν, ήδη, ψόφιο, γιατί, όπως είναι γνωστό, η μύτη του ξιφία είναι η «αχίλλειος πτέρνα του». Μόλις την κτυπήσει κάπου, ψοφάει ακαριαία. Τον έβγαλα πάνω στην κουβέρτα και ο  πατέρας μου τον σκέπασε μ’ ένα τσουβάλι, για να μην το βλέπει ο ήλιος.

Συνεχίσαμε το ταξίδι μας προς το μπουγάζι, για να τελειώσουμε το μεροκάματο, που είχε αρχίσει με καλούς οιωνούς. Φτάσαμε στον τόπο με τα χωσίματα, που είχα επισημάνει από την προηγούμενη μέρα. Βάζω το γυαλί και καρφώνω ένα λύχνο στο πρώτο χώσιμο, μετά άλλον κι άλλον και κάθε καμακιά, κάρφωνα 3 – 4 μαζί. Εκτός από λύχνους υπήρχαν δράκαινες, σουγιάδες, χταπόδια και γλανιοί. Κάθε ψάρι είχε το δικό του χώσιμο. Η πληθώρα αυτών των ψαριών έχει την εξήγησή του στους ψαράδες, που έχουν την περιέργεια να μάθουν τις συνήθειες των ψαριών, για να βρουν την τροφή τους. Τον Μάιο, στο πλατάμι (πρανές) της Σκληρής (Άκρα Βαθύ), ΝΑ του Αγκιστρίου και σε βάθος 20-30 οργυιές, μαζεύονταν κοπάδια από σαρδελάκι, γυαλιτάκι, παπαλίνα κ.λ.π.,  γιατί εκεί εύρισκαν και έτρωγαν πλαγκτόν. Όταν βράδιαζε, μετακινούνταν στο μπουγάζι της Μετώπης, όπου είναι ρηχά, για να κουρνιάσουν κοντά στον βυθό.

Εκεί, λοιπόν, μαζεύονταν όλα αυτά τα ψάρια, που αναφέραμε πιο πάνω και εύρισκαν τροφή όλη την νύχτα. Με το φως της ημέρας, ακόμη και τα χταπόδια, προσπαθούσαν να κρυφτούν από τους εχθρούς τους κάτω από την επιφάνεια της άμμου του βυθού ως εξής: Διάλεγαν το μέρος, που θα κρύβονταν και οριζοντιώνονταν πάνω στην επιφάνεια της άμμου. Στην συνέχεια κουνούσαν τα φτερά, την ουρά, και όλο τους το σώμα, αριστερά-δεξιά, αναταράζοντας την άμμο και ανοίγοντας έναν λάκκο αρκετό να χωρέσει και να σκεπάσει όλο τους το σώμα.

Παρόλα αυτά έμενε ένα μικρό κενό στην ουρά τους και στο κέντρο του λάκκου συσσωρεύονταν πετραδάκια και αχιβαδάκια. Τα σημάδια αυτά είναι αρκετά για τον έμπειρο γυαλιτζή να εντοπίσει τα ψάρια και να τα καρφώσει με το καμάκι του. Το ίδιο γίνεται και με το χταπόδι. Μόνο, που ο ψαράς στρίβει το καμάκι για να καμακωθεί καλά. Το μεσημεράκι τελείωσε η δουλειά και βάλαμε πλώρη για τον Φάρο, με μια καλή πεσκάδα: 13 οκάδες βραστά ψάρια, ένας γκαζοτενεκές χταπόδια με το ίδιο βάρος και έξτρα δώρο «του Θεού» ο άτυχος ξιφίας, που ζύγιαζε 14 οκάδες. 

Φίλοι αναγνώστες, το περιστατικό του ξιφία ήταν σπάνιο, συγκλονιστικό και πολύ διδακτικό για μένα και θα το θυμάμαι σ’ όλη μου την ζωή σαν να ήταν χθες. Αποδεικνύει ότι η θάλασσα και το ναυτικό επάγγελμα επιφυλάσσει στον ψαρά και τον ναυτικό, γενικά, πολλές εκπλήξεις, που δεν τις ξεχνά ποτέ, παρ’ όλες τις κακουχίες που υποφέρει.

Σας ασπάζομαι

Ο Ψαράς Γιάννης Λουκάτος

Θλιβερές Συγκρίσεις

Με πρωτοβουλία του «Ελληνικού Δικτύου Μικρών Νησιών»  και την συμμετοχή ελλήνων ευρωβουλευτών και παραγόντων, Κυβερνητικών, Περιφερειακών, Δημοτικών Αρχών των μικρών νησιών του Νοτίου Αιγαίου προσκλήθηκε κλιμάκιο  του Ευρωπαϊκού Κοινοβουλίου και πραγματοποιήθηκε στην Τήλο, αρχές Οκτωβρίου, συνέδριο με θέματα συζήτησης: 1) Θαλάσσιες Μεταφορές – Ακτοπλοΐα. 2) Ελάφρυνση Γραφειοκρατικών Διαδικασιών και 3) Σύνδεση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων με άλλα επικουρικά Εθνικού επιπέδου.

Μαθαίνοντας τέτοιες δραστηριότητες, που γίνονται σε άλλα νησιά της Ελλάδας, υποχρεωτικά κάνουμε συγκρίσεις, οι οποίες μόνο θλίψη προκαλούν. Διότι και τα τρία θέματα αφορούν και την Αίγινα, αλλά ουδέποτε και ουδόλως άγγιξαν και αγγίζουν τις δικές μας Δημοτικές Αρχές. Κυρίως, όμως, δεν απασχόλησαν σοβαρά τις εκάστοτε Κυβερνήσεις μας από την συμμετοχή μας στην Ευρωπαϊκή Ένωση, η οποία κατάργησε το προνόμιο της Ακτοπλοΐας (Cabotage). Σημειώνεται ότι δόθηκε περιθώριο 12 ετών στα κράτη μέλη, για να υποβάλλουν τις ιδιαιτερότητές τους της Ακτοπλοΐας τους.

Όμως, οι δικές μας Κυβερνήσεις δεν έκαναν τίποτα  με συνέπεια να μας ταλανίζουν τα προβλήματα, για τα οποία   είναι παραπονούμενοι επιβάτες, πλοιοκτήτες και , γενικά, όλοι οι νησιώτες, χωρίς να εξαιρούμαστε κι’ εμείς οι Αιγινήτες. Τα θέματα που συζητήθηκαν στο εν λόγω συνέδριο αφορούν και την Αίγινα για τους λόγους που αναφέρουμε συνοπτικά:

1.- Θαλάσσιες Μεταφορές – Ακτοπλοΐα: Εξάγουμε σκουπίδια – Μεταφέρουμε νερό σε πολλά λιμάνια της Αίγινας, ενώ θα μπορούσαμε να ξεφορτώνουμε μόνο στο Λεόντι. Όσον αφορά την Ακτοπλοϊκή μας Συγκοινωνία, καταργήθηκε μονομερώς η γραμμή του Αργοσαρωνικού. Δεν τολμούμε να ζητήσουμε ένα δρομολόγιο βραδινό. Αυτά  επιβαρύνουν την οικονομία του νησιού, ταλαιπωρούν την κοινωνία του και φρενάρουν την ανάπτυξή του.

2.- Ελάφρυνση Γραφειοκρατικών Διαδικασιών: Οι εκάστοτε Κυβερνήσεις δεν έχουν προσαρμόσει την ελληνική νομολογία με το Ευρωπαϊκό Δίκαιο, με συνέπεια να πληρώνουμε πρόστιμα. Δεν καταργούν ή δεν μειώνουν ορισμένα τέλη, για να ελαφρύνουν τον  ναύλο μεταφοράς επιβάτη και οχήματος, αφενός και αφετέρου, για να μειώσουν τα ημερήσια έξοδα των πλοίων. Πόσο θα κοστίσει η Ακτοπλοϊκή  Συγκοινωνία, εάν υποθέσουμε ότι  φύγουν τα πλοία για ξένες αγορές;
3.- Σύνδεση Ευρωπαϊκών Προγραμμάτων με άλλα επικουρικά Εθνικού επιπέδου: Πολλές φορές τίθεται το ερώτημα «Πού θα βρούμε λεφτά, για να γίνουν οι υποδομές για την σωστή διαχείριση των απορριμμάτων με διαλογή στην βάση για ανακύκλωση, που λες»; Μα, στα προγράμματα της ΕΕ, στα χρήματα από τα ανακυκλώσιμα υλικά, από την διακοπή της εξαγωγής των σκουπιδιών. Το βασικό είναι ν’ αποφασίσουμε να σταματήσουμε την εξαγωγή.

7  -   ο   Επιβάτης   της   Αίγινας   -    Ειδήσεις   -    Σχόλια    -    Σεπτ  .-   Οκτώβρ.  2013
___________________________________________________________________

                              
                       Η Ανοχή είναι Ενοχή

Μελετώντας, γενικά, το πολιτικό σύστημα της Ελλάδας και, ειδικά, της Αίγινας από την μεταπολίτευση μέχρι των ημερών μας, έχουμε βγάλει το συμπέρασμα ότι  φτάσαμε στην σημερινή γενική χρεοκοπία, διότι «το κράτος υπήρξε ανεκτικό στην παραβατικότητα των νόμων και  των κανόνων της Δημοκρατίας». Σε σχετικές συζητήσεις μεταξύ φίλων αντιπαρατίθεται η άποψή ότι «κράτος είναι ο λαός, στον οποίο η παρανομία και η παραβατικότητα είναι έμφυτοι και κατά συνέπεια δεν μπορεί να διορθωθεί τίποτα». Όμως, τα γεγονότα αποδεικνύουν το αντίθετο. Διότι, εάν αποδεχτούμε την εν λόγω άποψη, τότε η Ελλάδα θα είχε εκλείψει προ πολλού από τον παγκόσμιο χάρτη. Θα δίναμε συγχωροχάρτι στο εκάστοτε «κόμμα», το οποίο αναλάμβανε την διακυβέρνησή και διαχείριση του κράτους, σύμφωνα με το Σύνταγμα, για ενσυνείδητη αμέλεια στα καθήκοντά του και για υπερβάλλουσα ανοχή στην παραβατικότητα των πολιτών του. Όμως υπάρχει και εκπλήσσει τον κόσμο με τα σκαμπανεβάσματά της, οσάκις οι πολίτες της κατορθώνουν να είναι ενωμένοι και πειθαρχημένοι, πειθαναγκάζοντας το κράτος να γίνει δημοκρατικό.

Αυτό το κράτος οφείλει να υπερασπίζεται την δημοκρατία και τους πολίτες της. Να τηρεί αυστηρά τους νόμους της χωρίς ανοχή στην παραβατικότητα. Διαφορετικά το κυβερνών κόμμα και, γενικά, το πολιτικό σύστημα θα κρίνεται ένοχο για όλες τις συνέπειες εις βάρος του δημόσιου συμφέροντος. Αποδίδουμε την ευθύνη στο πολιτικό σύστημα, διότι αυτό ανέχεται την εκτροπή των κομμάτων από θεσμούς της δημοκρατίας σε «συνδικάτα άγρας οπαδών-πελατών».

Είναι προφανές ότι τα τελευταία γεγονότα της επικαιρότητας και όχι μόνο, αποδεικνύουν την ορθότητα της άποψής μας και δεν χρειάζονται άλλα επιχειρήματα. Όμως, οφείλουμε να αναφέρουμε ένα παράδειγμα ανοχής/ ενοχής του δημοτικού συστήματος, που είναι γέννημα και θρέμμα του πολιτικού: «Η Αίγινα υποφέρει από ολική έλλειψη αποχέτευσης, διότι κι’ ένα μεγάλο τμήμα της, που κατασκευάστηκε, είναι άχρηστο λόγω πλημμελούς κατασκευής. Ένοχη για την ανοχή  αυτής της παρανομίας είναι, προφανώς, η τότε Δημοτική Αρχή, αλλά και οι διάδοχές της και οι πολίτες».

Για να απαλλαγούμε από την ευθύνη της ενοχής μας, κατά την άποψή μας, οφείλουμε οι πολίτες να αποφασίσουμε να συνεννοηθούμε μεταξύ μας και ενωμένοι να πειθαναγκάσουμε το πολιτικό  σύστημα να αποκαταστήσει την Δημοκρατία και στο Δημοτικό Σύστημα. Αν δεν το κάνει η παρούσα Κυβέρνηση, όπως έχει προτείνει, τότε οφείλουμε να ενωθούμε και να το κάνουμε εμείς οι ίδιοι στο πλαίσιο της Δημοκρατίας, διεκδικώντας την Δημοτική Αρχή στις προσεχείς εκλογές. Ανεχόμενοι  την παρανομία, καταργούμε την Δημοκρατία και αποδεχόμαστε την ενοχή μας για τις συνέπειες. 

Οπότε θα αποκτήσουμε και την μοναδικότητα μεταξύ των ελλήνων όλων των γενεών, αρχαίων και νέων.

Φιλότιμες, αλλά Μάταιες Προσπάθειες ……

Διαβάσαμε στον ηλεκτρονικό τύπο το δελτίο, που δημοσιεύτηκε υπό την φροντίδα του κ. Άλκη Μπάλια, το περιεχόμενο του οποίου αφορά τον απολογισμό της δράσης της ομάδας των πολιτών, υπό τον τίτλο, «Οι Πολίτες της Αίγινας αγαπάνε την Αίγινα». Ομολογούμε ότι μελαγχολήσαμε, γιατί οι φιλότιμες προσπάθειες  των ανθρώπων, που  συμμετείχαν σ’ αυτή την δράση, αποδείχτηκαν μάταιες. Ωστόσο, πιστεύουμε ότι δεν είναι οι μοναδικοί που αγαπούν την Αίγινα. Αυτοί που δεν συμμετείχαν στην δράση, πιστεύουμε, είναι πολύ περισσότεροι, γεγονός, που εμπνέει ελπίδα.

Όμως, παρόλο ότι η προσπάθεια ήταν καλής πρόθεσης, εκλήφθηκε ως «πρόθεση υποκατάστασης της Δημοτικής Αρχής». Πέρα απ’ αυτό η «Διαχείριση των Απορριμμάτων της Αίγινας» δεν είναι ένα πρόβλημα απλό και στιγμιαίο, που μπορεί να λυθεί με 2.706,00€, αλλά μεγάλο, πολύπλοκο και διαχρονικό. Απαιτεί πολιτική βούληση, οργάνωση, γνώση και μεγάλη προσπάθεια να πεισθούν οι πολίτες της Αίγινας ότι οφείλουν να συμμετάσχουν στην προσπάθεια με το αζημίωτο. Προϋπόθεση: να σταματήσει η εξαγωγή των απορριμμάτων και να γίνεται διαλογή στην βάση τους.

Στόχος, ν’ απομονωθούν τα αποφάγια και ν’ αξιοποιηθούν τα ανακυκλώσιμα υλικά, τα περισσότερα των οποίων είναι εμπορεύσιμα. Υπενθυμίζεται ότι το «Συμβούλιο Πολιτών Αίγινας» έχει συγκροτηθεί από το 1990 με σκοπό να βοηθά την εκάστοτε Δημοτική Αρχή. Εάν αυτή δεν θέλει, τότε με απόφαση της Γ. Συνέλευσης των μελών του αποφασίζεται η συμμετοχή του στις δημοτικές εκλογές, για την διεκδίκηση του δήμου. Ωστόσο, απαιτείται οι πολίτες να έχουν ορισμένες προδιαγραφές, εκτός κομμάτων. Σημειώνεται ότι οι απόψεις μας έχουν δικαιωθεί στην πράξη.

Αντί να γίνονται προσπάθειες μάταιες, είναι καλύτερο να συνεννοηθούν όλοι οι πολίτες της Αίγινας, για  να δουν την πιθανότητα να συγκροτήσουν Συνδυασμό για την διεκδίκηση του Δήμου στις προσεχείς εκλογές. Οι προτάσεις του Σ.Π.Α. είναι πρακτικές και εφικτές. Αρκεί να υπάρχει βούληση, αξιοπιστία και προ πάντων αληθινή αγάπη για την Αίγινα. Δυστυχώς, οσάκις έχουμε προσπαθήσει να συνενώσουμε τους πολίτες με τέτοιες προδιαγραφές, έχουμε αποτύχει, αλλά δεν έχουμε απογοητευτεί. Μας λένε ότι δεν μαζεύουμε κόσμο. Όμως, «ουκ εν τω πολλώ το ευ».

«The Land of D€MOCRA$Y»

Με θέμα τον τίτλο αυτού του σχολίου ο ζωγράφος, Μάικ Πετράκης εξέθεσε τα έργα της δουλειάς του στην αίθουσα του «Ιδρύματος Μιχάλης Κακογιάννης», Πειραιώς 206, Ταύρος, από την Τρίτη 8 Οκτωβρίου έως την Κυριακή 20 Οκτωβρίου. «Ο καλλιτέχνης- σκηνοθέτης αναρωτιέται, αναζητά και απεικονίζει την χώρα της Δημοκρατίας με τα έργα του. Με αναφορά στην φυσιογνωμία και τις λειτουργίες της Δημοκρατίας, από καταβολής της έως σήμερα, στέκεται κριτικά απέναντι στον θεσμό και τοποθετείται σχετικά με τις εκφάνσεις και τις σύγχρονες όψεις του».  

Προφανώς, πρόκειται για μια πρωτότυπη έκθεση ζωγραφικής, στην οποία ο καλλιτέχνης κάνει τον σχολιασμό του και στην συνέχεια δίνει την ευκαιρία στους επισκέπτες να συμμετάσχουν και οι ίδιοι, γράφοντας τον δικό τους για την Δημοκρατία σχολιασμό. Η έκθεση είχε παρουσιαστεί στην Πινακοθήκη του Δήμου Κερκυραίων και στην Ελληνική Πρεσβεία της Χάγης με μεγάλη επιτυχία. Αφού δεν παραβρεθήκαμε, κάνουμε κι’ εμείς τον δικό μας σχολιασμό, προσκαλώντας και τους αναγνώστες μας να κάνουν το ίδιο. Σημειώνεται ότι το "Υ" παριστάνει το Ιαπωνικό γιεν.

Τα διακριτικά των νομισμάτων, προφανώς, μαρτυρούν την κριτική διάθεση του καλλιτέχνη. Ωστόσο, ο δικός μας σχολιασμός δεν είναι κριτικός, διότι θεωρούμε ότι ο θεσμός της Δημοκρατίας είναι τρόπος ζωής, αποδεκτός εδώ και αιώνες από την πλειοψηφία των γενεών. Έχει κανόνες και νόμους, που πρέπει να  τηρούνται απαρέγκλιτα και να είναι σεβαστοί. Η Δημοκρατία δεν εφαρμόζεται κατά πώς συμφέρει κάθε κόμμα που αναλαμβάνει την διακυβέρνηση της χώρας του, όπως γίνεται στην Ελλάδα, την χώρα της γέννησής της.            

8  o   Επιβάτης της Αίγινας   -  Ειδήσεις    -    Σχόλια    -   Σεπτ .  -   Οκτώβριος    -    2013

Ακτοπλοϊκή Συγκοινωνία

και Θαλάσσιες Μεταφορές της Αίγινας 

Σε συνέχεια της «Ενδιαφέρουσας Ανακοίνωσης» της σελίδας 3 του τεύχους 4, πληροφορούμε τα μέλη του Συλλόγου και τους επιβάτες της Αίγινας ότι, με απόφαση του Δ.Σ. απορρίφθηκε η πρόταση των πλοιοκτητών του σκάφους «Θεομήτωρ», διότι κρίθηκε ακατάλληλο για τα συμφέροντα των επιβατών της Αίγινας.

Η πρόταση αυτή μας έδωσε την ευκαιρία να θυμηθούμε τις παραγράφους 3 και 4 του άρθρου 3 του Καταστατικού του Σ.Ε.Α.Σ.Α.. σχετικά με την σκοπιμότητα Ίδρυσης Ναυτιλιακής Εταιρίας για την εκμετάλλευση Ε/Γ-Ο/Γ και Φ/Γ-Ο/Γ πλοίων. Υπενθυμίζεται ότι το Δ.Σ. από τα πρώτα έτη της ίδρυσης του Συλλόγου είχε διερευνήσει τις διαδικασίες ίδρυσης Ν.Ε.. Επίσης, έχει πλάνο Ε/Γ-Ο/Γ πλοίου με συγκεκριμένες προδιαγραφές, κατάλληλες για την Γραμμή μας, το οποίο σχεδιάστηκε με φροντίδα του  μέλους μας, ναυπηγού, κ. Γ. Μπήλιου. Όμως οι συνθήκες δεν ήταν ώριμες τότε.

Ούτε και οι σημερινές συνθήκες είναι ιδανικές, αλλά η πείρα της «Ναυτιλιακής Βιομηχανίας» θεωρεί τις κρίσεις της Οικονομίας ως κατάλληλες ευκαιρίες για επενδύσεις. Αντικείμενο επενδύσεων για την Αίγινα, σήμερα, προσφέρουν η Ακτοπλοϊκή Συγκοινωνία και  οι Θαλάσσιες Μεταφορές της, δημοτικές και ιδιωτικές. Συγκεκριμένα, μόνο το κόστος μεταφοράς νερού και σκουπιδιών του Δήμου κρίνεται επαρκής λόγος, για την αγορά ή χρονοναύλωση ενός Υ/Φ και ενός Φ/Γ- Ο/Γ πλοίου. Για τον ίδιο λόγο χρειάζεται και ένα Ε/Γ-Ο/Γ πλοίο για την   Ακτοπλοϊκή της Συγκοινωνία.

Διότι τα δρομολόγια και κατά συνέπεια η εξυπηρέτηση των επιβατών και, γενικά, της οικονομικής και κοινωνικής ζωής της Αίγινας καθορίζονται, αποκλειστικά, σύμφωνα με τα συμφέροντα των πλοιοκτητών. Κατά την άποψή τους, αυτό είναι λογικό, αλλά και η Τοπική Αυτοδιοίκηση έχει δικαιώματα, όπως ο νόμος ορίζει, αλλά ουδέποτε της επετράπη ή δεν θέλησε να τα διεκδικήσει. Παράδειγμα είναι η μονομερής κατάργηση της Γραμμής του Αργοσαρωνικού κατά το μεγαλύτερο τμήμα της. Όμως το συμφέρον της Αίγινας απαιτεί να διατηρηθεί τακτική, τουλάχιστον, μέχρι τα Μέθανα.  

Η μορφή της εν λόγω Ναυτιλιακής Εταιρίας που προτείνουμε είναι της  «Συνεργασίας Δημοσίου και Ιδιωτικού Τομέα - Σ.Δ.Ι.Τ.».Ο ιδιωτικός τομέας θα εκπροσωπείται από τους επιβάτες της Αίγινας και ο Δήμος θα συμμετέχει με ποσοστό, που καθορίζεται από τον νόμο (30-35% περίπου). Η διαχείριση (management) θα ασκείται, φυσικά, από τον ιδιωτικό τομέα. Είναι προφανές ότι η πρόταση αυτή, εάν υλοποιηθεί, θα αποτελέσει «επαναστατική υπέρβαση της κατεστημένης νοοτροπίας» προς όφελος της Αίγινας και της Κοινωνίας της.

Επίσημη πρόταση θα υποβληθεί στην Δημοτική Αρχή και στην Γ.Σ. των επιβατών της Αίγινας από το Δ.Σ. του Συλλόγου, κατόπιν διαβούλευσης και απόφασης των μελών του, με «μελέτη σκοπιμότητας και συγκεκριμένα στοιχεία».

Περιμένοντας τον«Μεσσία», Δήμαρχο 

Το ερώτημα που κυκλοφορεί στους χώρους συνάξεων των πολιτών της Αίγινας (καφενεία, μαγαζιά κ.λ.π.) είναι: «Βρέθηκε Δήμαρχος»;  Η απάντηση παραμένει ακόμη αρνητική, χωρίς να υπολογίζονται εκείνοι που έχουν δηλώσει την υποψηφιότητά τους. Προφανώς, οι πολίτες ενδιαφέρονται να μάθουν για τον καινούργιο, αυτόν τον άγνωστο, στο πρόσωπο του οποίου φαντάζονται τις προδιαγραφές του Μεσσία, που τους θέλγουν. Έχει φροντίσει γι’ αυτό το Κομματικό Σύστημα, μετά από πολλά χρόνια εμπειρίας. Άραγε θα πετύχει κι αυτήν την φορά;

Εμείς ευχόμαστε και ελπίζουμε να μην πετύχει, διότι οι συνέπειες για μας και για την Αίγινα θα είναι τραγικές. Δεν χρειάζεται μεγάλη σκέψη, για να το καταλάβει κανείς. Αρκεί να ανατρέξει στην επικαιρότητα των τοπικών εφημερίδων μερικών δεκάδων χρόνων πριν. Θα καταλάβει ότι είναι η ίδια, τηρουμένων των αναλογιών. Οι υποδομές του νησιού είναι σχεδόν ίδιες με τους 6 – 10.000 κατοίκους και με τις σημερινές που φθάνουν τις 70.000. Οι υποδομές του νησιού πρέπει να εξασφαλίζουν την ανθρώπινη  ενδιαίτηση μέχρι και 100.0000 κατοίκων.

Αυτό δεν μπορεί να γίνει από Δημάρχους, που έχουν γαλουχηθεί με την νοοτροπία του σημερινού κομματικού συστήματος. Αν υπάρχουν και σύμβουλοι, οι οποίοι φιλοδοξούν να δουλέψουν για την πατρίδα τους, οι  εν λόγω Δήμαρχοι θα τους εξοστρακίσουν. Το απέδειξε η πολιτική των δύο τελευταίων Δημάρχων. Κατά την άποψή μας, ο Δήμαρχος και οι Σύμβουλοί του πρέπει να επιλεγούν από το εκλογικό σώμα, αξιοκρατικά και πέρα από κόμματα. Την υποστηρίζουμε από το 1990 και είναι σωστή, όπως απέδειξαν οι προτάσεις της παρούσας Κυβέρνησης.

Αυτό θα γίνει με την πρωτοβουλία και φροντίδα «Συμβουλίου Πολιτών Αίγινας» με συγκεκριμένες προδιαγραφές, οι οποίες καθορίζονται με τις «Βασικές Αρχές» του. Εκεί που έχει φτάσει η κατάσταση της Αίγινας σήμερα (Έλλειψη Αποχέτευση και Βιολογικού Καθαρισμού, Υδροδότηση, Καθαριότητα και Απορρίμματα) δεν είναι δυνατό να διαχειριστεί από μια συνηθισμένη Δημοτική Αρχή, γιατί θα είναι ανεπαρκής. Η Νέα Δημοτική Αρχή πρέπει να επιλεγεί και να εκλεγεί μεταξύ και  από τους ίδιους τους πολίτες και να εξασφαλίσει  την συμμετοχή και βοήθεια όλων των κατοίκων.

Ο νέος Δήμαρχος είναι μεταξύ μας. Αν θελήσουμε και ψάξουμε θα τον βρούμε και θα τον επιλέξουμε   αξιοκρατικά, όπως και τους Συμβούλους τους. Η περαιτέρω ολιγωρία δείχνει άρνηση και ανευθυνότητα.

Ατυχής Πρωτοβουλία;

Μελετήσαμε το κείμενο, που υπογράφουν οι 58 πολίτες και συμπεράναμε ότι, κατά την άποψή μας, δεν εκφράζει την  επιθυμία της πλειοψηφίας του εκλογικού σώματος των ελλήνων, να αποκατασταθεί η αξιοπιστία του πολιτικού συστήματος, το οποίο ευθύνεται για την γενική κοινωνική και πολιτική χρεοκοπία της Ελλάδας. Παρόλο ότι λένε «Αυτό δεν είναι Διακήρυξη Δημιουργίας Νέου Κόμματος», αντιφάσκοντας, «Προσκαλούν σε Ιδρυτική Συνέλευση για μια Δημοκρατική Προοδευτική Παράταξη». Αυτό δεν είναι κόμμα κι’ αν είναι, σε τι θα διαφέρει από τα υπάρχοντα;

Αποδείχτηκε ότι οι έλληνες δεν θέλουν πια να τους διαχωρίζουν σε αριστερούς, δεξιούς, ακραίους, σοσιαλιστές καπιταλιστές και «δεν συμμαζεύεται». Νισάφι πια. Όχι άλλα κόμματα. Διότι αποδείχτηκαν, κατά κανόνα, ότι όλα θέλουν να «τρώνε καπιταλιστικά και να φωνάζουν κομμουνιστικά ή σοσιαλιστικά»! Η πλειοψηφία του εκλογικού σώματος των ελλήνων, όπως αποδείχτηκε στις προηγούμενες εκλογές απαιτεί να πειθαρχούν στην λαϊκή εντολή. Να μάθουν να συνεργάζονται για το συμφέρον του κράτους, το οποίο τα επιδοτεί για να είναι πραγματικοί θεσμοί της Δημοκρατίας.

Αυτό το κράτος οφείλουν να το προσέχουν και να το οργανώσουν σωστά στο πλαίσιο της Δημοκρατίας και Αξιοκρατίας, για να υπηρετεί και να υπερασπίζεται τους πολίτες. Όχι να το απομυζούν για ίδιο όφελος και της κομματικής τους πελατείας. Αυτοί οι πολίτες όφειλαν να πείσουν το πολιτικό σύστημα να ανασυσταθεί και όχι να κάνουν νέο κόμμα, Η Δημοκρατία γεννήθηκε στην Ελλάδα. Είναι κατάκτηση και τρόπος ζωής των ελλήνων.